بریده روزنامه‌ها (اجتماعی)
سکانس ناتمام فرکانس‌های بی‌استفاده
اعتماد نوشت: شیوع کرونا علاوه بر خانه‌نشینی یک اختلاف قدیمی را از نو زنده کرد. افزایش مصرف اینترنت موجب کاهش سرعت متوسط اینترنت برای کاربران اینترنت گوشی‌های همراه شد، همین امر یک‌بار دیگر این مساله را به سرخط اخبار بازگرداند که افزایش سرعت اینترنت و توسعه و بهبود خدمات اینترنتی در گرو آزادسازی یک مساله است: آزادسازی فرکانسی که در اختیار صدا‌و‌سیماست اما بلااستفاده مانده است. مدیرکل دفتر نظارت بر طیف با اشاره به اختلاف وزارت ارتباطات و صداوسیما بر سر آزادسازی فرکانس‌ها گفت: «با دیجیتالی شدن صداوسیما، بخش عمده‌ای از ظرفیت این فرکانس‌ها منتفی است و می‌تواند با استفاده از یک کانال برنامه پخش کند و عملاً استفاده فشرده‌ای از این فرکانس‌ها ندارد.
آغاز به کار غیرمجاز تورهای خصوصی گردشگری
شهروند نوشت: در سومین ماه همه‌گیری ویروس جدید کرونا و تعطیلی تورهای گردشگری، مراکز اقامتی باز شده‌اند، تردد در جاده‌ها افزایش یافته است، تورهای خصوصی راهی سفر شده‌اند و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، طرح «سفر منفرد و هوشمند» را به ستاد ملی مدیریت کرونا پیشنهاد داده است. بعضی شرکت‌های بزرگ گردشگری، پس از کنسلی تورهای نوروزی، با وجود تداوم موج ابتلای کووید ۱۹ پیشنهاد تورهای داخلی چندروزه با اتوبوس را به تمام کشور شروع کرده‌اند. به نظر می‌آید با وجود تمام هشدارها، سفرهای داخلی بعد از یک رکود طولانی دوباره از سر گرفته شده‌اند. این در حالی است که گردشگری ورودی کشور به صفر مطلق رسیده و بسیاری از فعالان این بخش به دنبال تغییر شغل‌اند.
کرونا؛ دایه مهربان زمین
ایران نوشت: آسمان آبی شده؟ یک ماه از عید گذشته و هنوز هوا مثل نوروز پاک است؟ کوه را می‌شود از پنجره خانه دید؟ همه اینها هست و البته کرونا هم. اصلاً به نظر می‌رسد خودش این کار را کرده؛ ویروسی که آدم‌ها را خانه‌نشین کرد و در عوض اجازه داد طبیعت چند صباحی نفس بکشد. بعضی‌ها حتی معتقدند این انتقام طبیعت از ماست؛ از انسانی که همه چیز را برای خود می‌خواهد و در راه رسیدن به خواسته‌های بی‌حد و حصرش به دیگر موجودات کره خاکی رحم نمی‌کند. اما آیا کرونا به‌راستی به نفع طبیعت تمام شده است؟ آیا می‌شود به اثراتی که دیده می‌شود دل خوش کرد یا بهتر است آن را مقطعی بدانیم؟
شهریه‌های بی‌بازگشت
همشهری نوشت: مشکلات خانواده‌ها با مدارس غیردولتی در این سه ماه، بیش از هر زمان دیگری بالا گرفته است. آنقدر که بعضاً کار به مشاجره و تجمع والدین در مقابل آموزش و پرورش شهرشان کشیده شده. یک طرف ماجرا پدران و مادرانی هستند که شهریه‌های نجومی برای تحصیل فرزندشان در این مدارس پرداخت کرده‌اند و حالا معتقدند که باید بخشی از هزینه‌ها مثل پول کلاس‌های فوق‌برنامه و اردوها را به آنها پس بدهند و طرف دیگر داستان، مدیران و موسسان مدارس غیردولتی هستند که می‌گویند کلاس‌های مجازی به‌طور کامل برگزار شده و با در نظر گرفتن حقوق معلمان، اجاره ساختمان و هزینه‌های دیگر، نمی‌توانند پولی را به والدین دانش‌آموزان برگردانند. همچنین معلمان مدارس غیرانتفاعی هم گروه دیگری از معترضان هستند.
