بریده روزنامه‌ها
مثل شطرنج می‌ماند زندگی
در گزارشی درباره نحوه مواجهه کارتن‌خواب‌ها با انتخابات نوشت: در خیابان ١٥خرداد مردی عصا دست گرفته و کنار بساطش ایستاده، چند پیچ‌گوشتی و میخ و پیچ می‌فروشد. او آن‌طرف‌تر نزدیک به مسجدی رختخوابش را پهن کرده. موهایش بور است و لباس‌هایش سیاه و پاره. شناسنامه دارد اما این سوال هم گوشه ذهنش مانده: «مگر با این لباس راهم می‌دهند؟» کاندیداها را «تقریباً نمی‌شناسد». اما می‌گوید تا چند سال پیش هربار که رای‌گیری بوده، توی صف انتخابات ایستاده و انگشت جوهری‌اش را یک‌بار به دوربین هم نشان داده است. «حالا که به این روز افتادم که شدنی نیست. دیگر که تاثیری ندارد. مثل شطرنج می‌ماند زندگی. ما هم مهره‌های بازی. یکی می‌سوزد، یکی می‌سوزاند.»
♦♦♦
تحفظ ایران درباره سند 2030 در یونسکو ثبت شده
به نقل از مجید انصاری، معاون حقوقی رئیس‌جمهوری، درباره بحث‌های مطرح‌شده برخی نامزدها نسبت به سند 2030 نوشت: این در واقع یک برنامه اقدام است که مثل همه برنامه‌های مشابه و قراردادهای دیگر با مجامع بین‌المللی و کشورهای ثالث داریم طبیعتاً درمواردی از آنها تحفظ وجود دارد. یعنی ممکن است ماده یا موادی از یک مجموعه با اعتقادات دینی و قانون اساسی ما همخوانی نداشته باشد. از این‌رو طبق موازین بین‌المللی اگر کشور رسماً اعلام کرد نسبت به این موارد تحفظ داریم و اجرا نمی‌کنیم این موضوع ثبت می‌شود و وقتی ثبت شد آن کشور مجاز است این مواد را عمل نکند. پیوست این سند، تحفظ جمهوری اسلامی ایران، چاپ شده است.
♦♦♦
از زباله برق تولید می‌شود یا سرطان؟
نوشت: سخنان قالیباف درباره تولید برق از زباله‌های تهران به سوژه داغ رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. روزانه 200 تن زباله از مجموع هشت هزار تن زباله شهر تهران در نیروگاه زباله‌سوز این شهر سوزانده و به برق تبدیل می‌شود. اما دستگاه زباله‌سوز تهران، داستان عجیبی دارد. شهرداری تهران در میان تمامی شرکت‌های بزرگ تولیدکننده دستگاه‌های زباله‌سوز با جدیدترین تکنولوژی روز دنیا، از یک شرکت چینی که حتی استاندارد سال 2006 را نیز نگرفته بود، دستگاه خریداری کرده است. دستگاهی که به‌گفته معاون پایش محیط زیست تهران، هیچ مجوز و تایید پایش از این سازمان ندارد و نگرانی سازمان محیط‌زیست از تولید گازهای سرطان‌زای این دستگاه است.
♦♦♦
دریاچه ارومیه دوباره زنده شد
در گزارشی درباره دریاچه ارومیه نوشت: دریاچه‌ای که خشک شدنش در چند سال گذشته بزرگ‌ترین چالش زیست‌محیطی کشور را رقم زده و به یک بحران جدی امنیتی تبدیل شده بود بعد از گذشت چهار سال به طور نسبی زنده شده است. همین که دوباره دریاچه ارومیه بر روی نقشه جغرافیایی ایران و جهان هویدا شود نوید‌بخش آینده‌ای روشن است برای مردم و دولتی که موفق شدند بزرگ‌ترین چالش زیست‌محیطی منطقه را که به صحنه اعتراضات خیابانی و دستگیری‌ها و ناملایمات اجتماعی تبدیل شده بود حالا به صحنه مشارکت ملی برای احیای یک پیکره آبی تبدیل کنند. روند کاهش تراز دریاچه ارومیه در چهار سال گذشته متوقف شده است.
