از فسیل به تجدیدپذیر

وضعیت انرژی در ایران چالش‌های متعددی دارد. از جمله مصرف زیاد انرژی، پایین بودن بهره‌وری انرژی و تاثیرات زیست‌محیطی. ایران یکی از بالاترین سرانه‌های مصرف انرژی در جهان را دارد. مصرف بالای انرژی به دلیل یارانه‌های سنگین سوخت و انرژی، ناکارآمدی تجهیزات و فرهنگ مصرف نادرست است. از سوی دیگر عمده انرژی مصرفی ایران از نفت و گاز طبیعی تامین می‌شود، که منابع تجدیدناپذیر هستند و آلودگی زیادی ایجاد می‌کنند. با این حال سوختن سوخت‌های فسیلی مانند بنزین و گازوئیل، به‌خصوص در وسایل نقلیه و نیروگاه‌های برق، به تولید گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن، و آلودگی هوای شهری منجر شده است. این موضوع به‌ویژه در شهرهای بزرگ مثل تهران، اصفهان و مشهد بحرانی است. انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از مصرف انرژی یکی از عوامل اصلی گرمایش جهانی است که ایران نیز تحت تاثیر آن قرار دارد. کمبود سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی مناسب باعث افزایش استفاده از خودروهای شخصی و به‌تبع آن مصرف سوخت و آلودگی می‌شود. نبود استانداردهای کافی در عایق‌بندی ساختمان‌ها و استفاده نادرست از وسایل گرمایشی و سرمایشی باعث مصرف بالای انرژی و آلودگی بیشتر می‌شود. بسیاری از صنایع به دلیل فناوری‌های قدیمی انرژی زیادی مصرف کرده و آلودگی محیط ‌زیستی ایجاد می‌کنند. به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاری در انرژی خورشیدی، بادی و دیگر منابع پاک می‌تواند اتکا به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهد. همچنین بهبود کارایی تجهیزات صنعتی، استانداردسازی وسایل نقلیه و عایق‌بندی ساختمان‌ها می‌تواند تاثیر زیادی داشته باشد. ترویج فرهنگ مصرف بهینه انرژی و آگاهی‌بخشی در مورد پیامدهای زیست‌محیطی مصرف نادرست انرژی ضروری است. حذف تدریجی یارانه‌های سوخت و ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پاک از ابزارهای مهم سیاست‌گذاری هستند.