ضرورت آب بندی دیوار حائل و چاله آسانسور
از آن جایی آب قدرت نفوذ بالایی در میان درزها و ترک های مختلفی مانند بتن ها، سنگ و آجر را دارد، باید به شدت کنترل هایی را بر روی این موضوع اعمال کرد. چرا که همین امر موجب نشت سازه های زیرزمینی فراوانی شده است.
علاوه بر سازه های زیر زمینی، نفوذ آب به داخل درزهای موجود در بتن ها موجب به وجود آمدن مشکلات فراوانی برای خود ساختمان ها می شوند. دیوار های حائل، چاله ها ی آسانسور و دیگر سازه ها از جمله مواردی می باشند که در این رابطه باید به آن ها توجه کرد. یکی از نکاتی که در ساخت چنین سازه هایی رعایت می شود آب بندی دیوار حائل، آب بندی چاله آسانسور و کریستالیزاسیون می باشد.
ما در این مطلب موارد نام برده شده را به صورت مجزا مورد بررسی قرار داده و اطلاعاتی را در اختیار شما قرار خواهیم داد.
آب بندی دیوار حائل
دیوار های حائل و یا زیر زمینی را می توان از سازه هایی دانست که در برابر آب، نم و رطوبت واکنش مناسبی را از خود به جا نگذاشته و در برخی از مواقع سازه را با مشکلات جدی مواجه می کنند. به طور تجربی مشاهده شده است که این دیوارها در طول دوره بهره برداری دچار نشت و ریزش می شوند. اما سوال اساسی چرایی این ماجراست. چرا دیوارهای حائل که خود نقش تکیه گاه سازه های دیگر را دارند باید دچار نشت شده و این چنین مقاومت خود را از دست بدهند؟
ساده ترین راهی که می توان به این پاسخ رسید "فشار هیدرواستاتیک" است. وزنی که سیالات در حال سکون دارند باعث پیدایش فشاری در آن ها می شود. به این فشار، فشار جاذبه ای و یا فشار هیدرواستاتیک می گویند. در اکثر مواقع سطح آب زیرزمینی بالا می باشد.
بالا بودن سطح آب باعث به وجود آمدن فشار هیدرواستاتیکی می شود. این فشار آب را به داخل سازه می کشاند. با نفوذ آب به داخل این دیوارها، سازه ی مورد نظر دچار نشتی می شود. شکاف ها و درزهایی که در سازه وجود دارند توسط آب احاطه شده و به دلیل عدم یکپارچگی در سازه ی مورد نظر دچار ریزش خواهد شد.
به همین دلیل برای جلوگیری از بروز چنین حادثه ای باید به آب بندی دیوار حائل رو آورده و آن را به عنوان یک راه حل کار ساز معرفی کرد. رعایت تمامی اصول و موازین آب بندی دیوار حائل توسط شرکت فناوران سدآب باعث شده است که آب بندی چنین سازه ای به درست ترین شکل ممکن انجام پذیرد.
دیوارهای حائل را می توان به طرق مختلفی مورد آب بندی قرار داد. آب بندی در حین ساخت یکی از این روش ها می باشد. خود این روش را می توان به صورت انجام داد. آّب بندی بتن دیوار حائل و روش های جلوگیری از نفوذ آب به سیستم. در آب بندی دیوارهای حائل باید به نکاتی توجه کرد.
در این روش آب بندی، آب نباید با دیوارهای مورد نظر تماسی داشته باشند. تماس بدنه ی دیواره با آب در کار آب بندی آن خلل وارد می کند. آب بندی دیوار حائل اغلب توسط ژئوممرین ها صورت می گیرد. آب جمع شده در پشت دیوار باید تخلیه شود.
این کار را می توان با ژئوسنتتیک های دیگری از قبیل ژئوتکستایل ها زهکشی کرد. در آب بندی دیوارحائل ضرورت استفاده از هر دو مورد دیده می شود. زهکش ها و ژئوممبرین ها را نمی توان به تنهایی به عنوان مواد آب بند کننده مورد استفاده قرار داد. بلکه هر دو را می توان به عنوان یک مکمل برای آب بندی دیوارها مورد استفاده قرار داد.
در صورتی که ژئوممبرین ها به تنهایی مورد استفاده قرار بگیرند در دیوارهای حائل فشار هیدروستاتیکی به وجود خواهد امد. فشار هیدروستاتیکی پشت دیوار به قدری بالاست که تحمل نگه داری آن را نخواهد داشت. اما در صورتی که از زهکش ها به تنهایی استفاده شود، هیچ گاه سطح آب به زیر دیوار نمی رسد. به همین دلیل دیوار در مجاورت آب قرار می گیرد.
آب بندی چاله آسانسور
آب بندی چاله آسانسور را می توان در شمار مهم ترین قسمت های آب بندی اجزای ساختمانی نام برد. این قسمت از حساس ترین قسمت های یک ساختمان به شمار می رود. با رشد و توسعه ی ساخت و ساز ها و افزایش چشم گیری که در آپارتمان نشینی ها وجود داشته است به مرور زمان بر اهمیت آن افزوده شده و به یکی از الزامات مهم ایجاد امنیت در ساختمان تبدیل شده است.
نمی توان از داشتن آسانسور برای یک سازه ی مرتفع چشم پوشید و از طرفی نیز نمی توان چشم بر آب بندی چاله آسانسور بسته و آن را نادیده گرفت. به دلیل حساسیت بالای این آسانسورها، استاندارد سازی هایی را باید بر روی آن انجام داد.
استاندارد سازی چاله یک آسانسور بر حسب آب بندی آن صورت می گیرد. از این طریق می تواند برچسب استاندارد را بر روی یک آسانسور زد. چاله های آسانسور مملو از تاسیسات برقی می باشند. تعبیه شدن این تاسیسات در مجاورت آب خطرات بسیار جدی را به همراه دارد.
کوچک ترین اتصال در این بخش، سازه را با اختلالات جدی رو به رو خواهد کرد. زنگ زدگی اتصالات و عناصر فلزی آسانسور از اثرات کم خطر تر چنین پدیده ای هستند. البته رول بولتهای اتصال قطعات که در این فرایند دچار زنگ زدگی شده اند در طی دراز مدت آسانسور را با ضعف در عملکرد مواجه می کنند.
پر واضح است که آب بندی چاله آسانسور با تمام حساسیت هایی که دارد یکی از مهم ترین بخش هایی می باشد که باید توسط افراد حرفه ای اعمال شود. شرکت فناوران سدآب با رعایت کامل اصول امنیتی و زیر نظر مهندسین و تکنسین ها و مجریان، آب بندی سازه را به صورت جدی دنبال کرده و آن را به استانداردترین شکل ممکن مورد آب بندی قرار می دهند.
استانداردترین و درست ترین روش آب بندی چاله ی آسانسور در زمان بتن ریزی و حتی قبل از آن می باشد. زمانی که چاله ی آسانسور در حال طراحی و ساخت می باشد بهترین زمان برای آب بندی می باشد.
در این روش عایق کاری چاله ی آسانسور درست در زمان بتن ریزی انجام می شود. در زمان بتن ریزی باید مواد آب بند را مورد استفاده قرار داد و خود بتن را مورد آب بندی قرار داد. بهترین روش عایق کاری و آب بندی چاله آسانسور در زمان بتن ریزی و قبل از آن است. یعنی زمانی که چاله آسانسور در حال طراحی و ساخت است باید از موادی را در بتن استفاده نمود که به آب بندی چاله آسانسور کمک نماید.
ایزولاسیون به سبک کریستالیزاسیون
پدیده ی آب بندی و ایزولاسیون را می توان به روش کریستالیزاسیون انجام داد. این اتفاق در زمان آب بند کردن بتن ها صورت می گیرد. برای این کار از مواد نفوذ گر استفاده می شود. مواد نفوذ گر در هنگام ایزولاسیون به لوله های موئین نفوذ می کنند. این نفوذ از طریق فشار اسمزی صورت می پذیرد. این فشار مواد اضافه شده را به ماتریس بتن رسانده و باعث نفوذ آن در عمق بتن می شوند.
به همین دلیل کریستالیزاسیون باعث می شود بتن از عمق مورد آب بندی قرار گیرد. نفوذگر بتن پایه سیمانی را می توان یکی از بهترین مواد آب بند کننده برای این روش دانست. این مواد پس از ورود به داخل محفظه ی بتنی واکنش هایی را در بتن ایجاد می کنند. حضور رطوبت در داخل بتن به شروع فرایند منجر خواهد شد. این واکنش نتیجه ی برخورد رطوبت و آهک می باشد. در این رویارویی کریستال هایی معدنی در تمام جهات بتن شکل می گیرد.
به فرایند تشکیل کریستال ها در هنگام آب بندی و ایزولاسیون، پدیده ی کریستالیزاسیون می گویند. کریستال های ایجاد شده در بتن دارای یک ویژگی بارزی می باشند. آن ها به صورت نامحلول در آب اند. این کریستال ها لوله های ریز و میکربی بتن را پر می کنند. البته این موضوع را باید فرایندی زمان بر دانست. زمان انجام کامل این پروسه در حدود شصت روز است.
شصت روز زمان لازم است تا این کریستال ها به اوج رشد و تکامل خود برسند و تمامی قسمت های بتن را احاطه کنند. با این وجود، محفظه ی داخلی بتن از درون پر شده و شکل یکپارچه تری را به خود می گیرد. تراکم بالای این سازه کیفیت بالایی از آن را می سازد. همین دلیل کافیست تا این مواد را بتوان به عنوان بهترین مواد آب بند مورد استفاده قرار داد.